ارتباط هوش اخلاقی و هوش هیجانی با رفتار اخلاقی

زمینه: سازمان‌های آموزشی برای اثربخش بودن رسالت خود، نیازمند بهبود رفتار اخلاقی کارکنان می‌باشند. هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط هوش اخلاقی و هوش هیجانی با رفتار اخلاقی کارکنان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان کرمانشاه می‌باشد، روش: روش پژوهش توصیفی- همبستگی و از نظر هدف، کاربردی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان کرمانشاه به تعداد 140 نفر می‌باشد که به دلیل محدود بودن جامعه آماری، کل جامعه به‌صورت تمام شمار به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه استاندارد هوش اخلاقی، پرسشنامه هوش هیجانی و پرسشنامه رفتار اخلاقی بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها، از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون کولموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون) استفاده گردید. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان دادند که بین مؤلفه‌های هوش اخلاقی(416/0) و هوش هیجانی(401/0) با رفتار اخلاقی کارکنان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان کرمانشاه ارتباط معنی‌دار و مستقیمی وجود دارد. نتایج تجزیه و تحلیل رگرسیونی نیز نشان داندد که هوش اخلاقی و هوش هیجانی توانسته‌اند حدود 321/0 درصد از واریانس رفتار اخلاقی را پیش‌بینی کنند. نتیجه‌گیری: بنابراین ضروری است که مدیران و کارکنان سازمان‌ها در تصمیمات و اقدامات خود به غیر از چارچوب‌های قانونی باید تحت تاثیر اصول اخلاقی نیز باشند.